Specjalność iberoamerykańska/transatlantycka podejmuje szeroko rozumianą problematykę transatlantyckiej ekspansji kultury europejskiej w dobie wielkich odkryć i kolonizacji, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki zderzenia kultur, przekazu międzykulturowego oraz procesu formowania się na kontynencie amerykańskim zupełnie nowej kultury. Jako efekt „spotkań Starego i Nowego Świata” kultura ta po dziś dzień transformuje wzorce i kulturowe importy z Europy oraz tubylczą spuściznę cywilizacyjną sięgającą swymi korzeniami drugiego tysiąclecia p.n.e. Obraz ten jest jednak niepełny bez uwzględnienia przemian kultury i mentalności europejskiej pod wpływem kolonizacji i kontaktów z Nowym Światem. Dlatego istotnym celem specjalności jest ukazanie zarówno europejskich, jak i tubylczych perspektyw oraz reakcji na „inność” kulturową.
Oferta dydaktyczna przygotowuje do pracy z europejskimi i tubylczymi źródłami pisanymi i ikonograficznymi, ze szczególnym uwzględnieniem obszaru Mezoameryki i regionu andyjskiego. Jej ważnym elementem jest translatorium z klasycznego języka nahuatl (azteckiego) oraz konwersatorium ze współczesnego wariantu tego języka. Język nahuatl, „łacina Nowego Świata”, pełnił niezwykle ważną kulturową i polityczną rolę w okresie przedhiszpańskim i kolonialnym, a jego rozmaite dialekty pozostają żywe do dziś. Badanie dzisiejszych spadkobierców dawnej cywilizacji to wyjątkowa szansa na poznanie i zrozumienie historycznych i aktualnych odpowiedzi na kontakt międzykulturowy. Tematyka specjalności jest ściśle powiązana z projektami badawczymi realizowanymi przez Pracownię Spotkania Starego i Nowego Świata, opartymi na partnerskiej współpracy badaczy polskich i europejskich oraz naukowców i studentów pochodzenia indiańskiego.